Nine Journeys Through Time to wyjątkowa wystawa firmy Alcantary, która zaprosiła 10 artystów, do stworzenia 9 unikalnych, multidyscyplinarnych projektów. Jest to trzecia z cyklu wystaw, którego kuratorami są Davide Quadrio i Massimo Torrigiani, i które od 2016 badają Alcantarę® jako produkt kreacji artystycznej.
Od obrazów po modę, od wzornictwa po muzykę, wszystkie dziedziny wykorzystują unikalność materiału. Projektanci inspirowali się, badając właściwości materiału, jego procesu produkcji i rozmów z ekspertami w produkcji tkanin. Praca każdego z artystów współgrała z otaczającą przestrzenią komnat księcia w Pallazzo Reale, które przez wieki było siedzibą władców Mediolanu.
Hasłem przewodnim wystawy jest „czas”, który poświęcili profesjonaliści, zarówno artyści jak i osoby produkujące tkaniny, aby zrozumieć zarówno produkt z jakim będą pracować jak i szczególne miejsce, z którym efekt ich pracy będzie musiał współgrać. Czas jest również składową dialogu między twórcą a materiałem, z którym pracuje, miejscem w którym tworzy, czasem dyskusji z kuratorami. Biorąc to pod uwagę spacer po komnatach książęcych ma prowadzić do refleksji nad czasem: naszym, codziennym, praktycznym i przelotnym w przeciwieństwie do czasu świata nauki i badań, wydłużonego, niedostrzegalnego.
KOMNATA 1
nazwa: Desire
artysta: Aaajiao
W pomieszczeniu ze ścianami obitymi białą Alcantarą® odwiedzający zostają wprowadzeni w nieziemski, laboratoryjny wymiar, w którym ustawiona na środku przeźroczysta kapsuła mieści bazę tego, z czego produkowana jest Alcantara®. Tak zwane „płatki” to surowa forma materiału przygotowana do procesu igłowania, dzięki któremu Alcantara® zaczyna nabierać kształtu.
KOMNATA 2
praca: 156 prepared dc-motors, wires, mdf boxes 30x30x3cm
artysta: Zimoun
Na ścianie, która podzieliła pomieszczenie, została zamontowana grupa bębnów, na których naciągnięto surową, niebarwioną i niewykończoną w żaden sposób Alcantarę®. Przy bębnach zamontowana została seria silniczków z paskami z Alcantary, które symultanicznie uderzają w naciągnięty materiał. Sprawia to, że czujemy jakbyśmy byli w stanie „usłyszeć” materiał. Duża ilość zamontowanych bębnów powoduje emisję dźwięku powtarzalnego, potencjalnie nieskończonego. Całość sprawia, że pokój przeistacza się w ogromny instrument wydającym hipnotyczne dźwięki.
KOMNATA 3
praca: Extended Indefinetly
artyści: Iris van Herpen i Esther Stocker
Współpraca między artystami zaowocowała stworzeniem sukni-rzeźby w niezwykle pracochłonnym procesie wycinania i formowania pasów z Alcantary®. Rzeźba, będąca niemal złudzeniem na pograniczu jawy i snu, w ciemnym pomieszczeniu ożywa, akcentowana cienkimi pasami Alcantary rozświetlonych reflektorami.
KOMNATY 4-5
praca: Eden
artysta: Andrea Anastasio
Inspirowany sposobem odżywiania węża Anakondy dzieło, jest metaforą dzisiejszego społeczeństwa konsumpcyjnego, pożerającego wszystko co spotka na swojej drodze. Praca jest pokazana jako synteza elementów po produkcji przemysłowej skupionych w jednym miejscu, kontrastującymi z dekoracyjnymi malowidłami w pokoju księcia oraz przeplatany wspaniałymi elementami kwiatowymi. Zwiedzający jest prowadzony przez krajobraz mebli miejskich uszlachetnionych i przeistoczonych dzięki „skórze” z Alcantary®.
KOMNATA 6
praca: Reflection of Space and Time
artysta: Chiharu Shiota
Stworzony jako uniwersalne miejsce przechowujące pamięć człowieczeństwa, gruba monochromatyczna sieć pajęcza, znak rozpoznawczy artysty, który tym razem użył 110 kilometrów nici, używanej do produkcji Alcantary®. Sieć, jak klatka oplata wewnętrzną konstrukcję, w której ustawione zostały dwa białe kostiumy z Alcantary®. Ich obraz odbija się i zarazem multiplikuje w lustrach umieszczonych w konstrukcji i na ścianach pokoju zmieniając fizyczną jak i czasową percepcję przestrzeni.
KOMNATA 7
praca: Beyond the Nuclear Garden
artysta: kolektyw Zeitguised
Instalacja zaprojektowana przez berliński kolektyw jest fizycznym tworem symulacji komputerowej na podstawie stworzonego specjalnie na potrzeby projektu, algorytmu. Efektem jest kolorowa rzeźba-wyspa z Alcantary®, która niemal wynurza się z podłogi pokoju.
Na pracy spoczywa wielki cylinder, również obity Alcantarą®. Projekt kolektywu jest również obecny przy pracy Cateriny Barbieri, zafascynowanej cyfrową syntezą dźwięku, którą postanowiła wykorzystać pracując w tej współpracy. Wykorzystała własne nagrania dźwięków z fabryki Alcantaray we Włoszech, z których stworzyła ścieżkę dźwiękową, którą odwiedzający mogą odtworzyć przy pomocy wielkiego, interaktywnego syntezatora. Widz jest zachęcony do stawiania pytań nad związkami między ludzkim i mechanicznym, naturalnym i syntetycznym, słuchem i dźwiękiem.
KOMNATA 8
praca: Temple of Reverence for Knowledge Beyond Human Comprehension,
artysta: Li Shurui
Projekt pokoju stwarza wrażenie przejścia do bardziej duchowej przestrzeni. Większość pomieszczenia zajmuje kopia świątyni, Tholos z Delf z kompleksu świątyń Apollina w Delfach. Cała konstrukcja została obita Alcantarą® z nadrukiem w postaci motywów optycznych, które charakteryzują obrazową produkcję artysty. Instalacja ma na celu sprawienie aby odwiedzający z pokorą wkroczył do wymiaru poza naszym rozumieniem i świadomością. Widz ma zdać sobie sprawę z naszej trójwymiarowej, ograniczonego czasem niezgrabności i przez co w poszerzeniu naszej świadomości.
KOMNATA 9
praca: Blue Chair
artysta: Krijn de Koning
Artystka postanowiła wprowadzić widza w świat przestrzennego wyobcowania za pomocą stworzonej na te cele komnaty, w całości obitej niebieską Alcantarą. Z racji konstrukcji, krawędzie architektoniczne, drzwi, oktan, przejścia nakładają się na rzeczywistą przestrzeń, tworząc w efekcie fikcyjną percepcję czasu i przestrzeni.
.jpg)
_2.jpg)
