Dekoma wspiera instalację "O tej porze nawet cienie są w kolorze"

W trakcie Festiwalu brzegi rzeki Bystrzycy płynącej przez Lublin, na odcinku między zabytkowymi mostami inż. M. Lutosławskiego, pełnią rolę letniej galerii sztuki – na świeżym powietrzu i wśród zieleni. Zwiedzający znajdą tu serię przestrzennych instalacji z obszaru sztuki współczesnej. Do ich realizacji zostali zaproszeni artyści i artystki posługujący się różnymi mediami i technikami: Inga Levi – graficzka, mozaikarka, malarka i artystka filmowa, Alicja Bielawska – absolwentka historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i sztuk pięknych na Gerrit Rietveld Academie w Amsterdamie, Aleksandra Liput – artystka wizualna zajmująca się ceramiką, Marta Krześlak, która buduje instalacje kinetyczne, sytuacje site-specific oraz nagrywa kolażowe prace wideo, kolektyw Małgorzaty Pawlak (artystki wizualnej i malarki) i Mikołaja Kowalskiego (doktora Nauk Humanistycznych i Sztuki UMCS), Tomasz Bielak poruszający się po obszarze szeroko rozumianych sztuk wizualnych, Przemek Branas – artysta wizualny i performatywny oraz Kolektyw Hipnoza, czyli Agata Borowa i Piotr Leszczyński.

Kuratorkami wystawy, działającymi w kolektywie są: Agnieszka Cieślak, Magdalena Linkowska i Aleksandra Skrabek.

Podczas festiwalu publiczność może oglądać 8 instalacji/obiektów/interwencji artystycznych, które powstały z myślą o konkretnych punktach nad rzeką. Materiały takie jak stal, płótno, tkaniny, glina, a nawet glony morskie czy psia sierść pozwoliły stworzyć różnorodne i zaskakujące prace.

– Prace kierują zmysły i uwagę na otaczająca przestrzeń, opowiadają o deszczu, wodzie, powietrzu, słońcu, naturalnych zjawiskach i procesach wpływających na nas i na odwrót, o tych, na które my wpływamy w systemach wzajemnej zależności – opowiada jedna z kuratorek wystawy, Magdalena Linkowska.

Wykonana ze stali i zwiewnych, kolorowych tkanin instalacja Alicji Bielawskiej nawiązuje do architektury pawilonów ogrodowych. Te niewielkie budowle o lekkich konstrukcjach stawia się, by ludzie mogli odpoczywać blisko natury. Zaprojektowany dla terenu nad Bystrzycą pawilon Bielawskiej ma geometryczny kształt, który widziany od góry przypominać może bliżej nieokreślony gwiazdozbiór. „Lekkie, półtransparentne tkaniny, zawieszone na stalowej konstrukcji, ruszają się na wietrze, słońce prześwieca przez nie, mieszając ich kolory. Można usiąść lub położyć się na trawie i obserwować ich ruch. Ten pawilon kolorowych cieni przyciąga uwagę, z tego miejsca możemy inaczej spojrzeć na otoczenie” – mówi o pracy stworzonej specjalnie na potrzeby festiwalu autorka.

Podążając za tym opisem, możemy przyjąć, że pawilon jest hołdem dla chwili, wezwaniem do zatrzymania się, wyostrzenia zmysłów, poddania się działaniu otaczającej przyrody. W przeciwieństwie do tradycyjnego pawilonu ogrodowego, ten nad Bystrzycą nie ochroni przed wiatrem, promieniami słonecznymi czy deszczem – nie ma żadnej praktycznej funkcji. Kolorowa instalacja jest bowiem czymś innym – czystą potencjalnością, w której drzemie idea harmonii człowieka z naturą, jest także punktem wyjścia dla nieskrępowanej wyobraźni.

Realizację instalacji Alicji Bielawskiej wsparliśmy przekazując nieodpłatnie tkaninę Sari w czterech kolorach: Fire 77, Camel 20, Topaz 81, Mauvewood 612. Lekka, zwiewna i przejrzysta Sari wpisała się w koncepcję instalacji dzięki szerokiej palecie kolorystycznej.